IJs is echt mijn passie
“Dit is een pasteurisatieketel”, vertelt ijsbereider Anneloes Driessen van ijssalon Italia, terwijl ze de deksel optilt van een grote aluminium bak en dikke witte vloeibare substantie zichtbaar wordt. “Nu zit er 100 liter van mijn basismix in en daarmee kan ik zesentwintig bakken ijs maken.” Ze klopt op de machine die daarnaast staat. “Dit is een ijsmachine, hiermee ga ik zo mango-ijs maken. Voor in de winkel staat een andere ijsmachine. Die geschikt is om warme chocolade saus over het ijs te gieten waardoor het binnen een seconde harde stukjes worden en daarmee maak ik smaken zoals stracciatella en witte chocolade.”
De afgelopen tijd was het mooi weer en dat betekent topdrukte. “Ik maak eigenlijk vrijwel elke dag ijs. Op zich is ijs lang houdbaar, kijk maar op de verpakking van een bak ijs dat je in de supermarkt koopt, maar ik wil dat mijn ijs vers is.” Daarnaast moeten ingrediënten worden besteld, personeel worden aangestuurd, worden ze ook voor evenementen ingehuurd en wil Anneloes zeker ook zelf een ijsje scheppen voor leuk contact met klanten. Een werkweek van zeven dagen met soms wel tachtig, negentig uur, is dan ook geen uitzondering. Maar ze doet het met zichtbaar plezier en dat geldt niet alleen voor het maken van ijs. “Mensen die hier komen, zijn vrolijk. Het is een uitje. En ik vind het leuk om met klanten over ijs te praten.”
IJsvader
Al had Anneloes nooit gedacht dat ze haar eigen ijssalon zou hebben. “Als je me dat had verteld toen ik vijftien was, had ik je nooit geloofd”, lacht ze. Ze startte op die leeftijd haar eerste bijbaantje in een ijssalon. “En het leuke is, dat was bij ijssalon Italia Utrecht van Roland die ook de vorige eigenaar was van deze ijssalon. Ik heb dat vier jaar lang gedaan. Later, tijdens mijn studie, ben ik hem gaan helpen als assistent in de ijskeuken. Dat vond ik echt leuk en ijs maken bleek mij goed te liggen.” Een jaar later mocht ze zelfstandig ijs maken. “IJs is echt mijn passie en ik ben Roland heel dankbaar dat hij mij het vak heeft geleerd. Hij is zeg maar mijn ijsvader.”
Toch koos ze na haar studie voor een baan als accountmanager bij een reclamebureau. Ook haar partner Rene Luijten werkte in de marketing, maar na enkele jaren namen ze ontslag om samen te reizen. Tijdens de reis sloeg de twijfel toe of ze wel terug wilden naar een kantoorbaan en precies op dat moment kwam Roland met een voorstel: “Vlak voor we terugkwamen naar Nederland vroeg hij of ik niet zijn ijssalon in Houten wilde overnemen. Hij wilde afbouwen en zag het mij wel doen.” Roland stelde voor om het eerst een jaar als bedrijfsleider te proberen. Samen waagden ze de stap en het beviel zo goed dat ze de ijssalon een jaar later, in 2023, overnamen.
Verhouding en grondstoffen
Anneloes heeft inmiddels de ijsmachine gedesinfecteerd en giet de mango sorbetmix die in een emmer klaarstond, in de opening en zet de machine aan. “Ik noem dit ook wel mijn beukmachine,” hiermee maak ik grotere hoeveelheden. Deze machine is ook veel sneller.” Ze pakt een vijfliterkan basismix met malaga-rum, loopt naar de andere machine en leegt daarin de kan. Dan zet ze ook deze ijsmachine aan. “Er komt best wat kijken bij het bereiden van ijs. Alles hangt af van verhoudingen en de werking van grondstoffen. Alcohol, zoals bijvoorbeeld in malaga-ijs, heeft een veel lager vriespunt en dat heeft gevolgen voor hoe zacht het ijs wordt.”
Toen ze gingen verbouwen hebben Anneloes en Rene een groot raam laten plaatsen dat zicht geeft op de plek waar Anneloes het ijs maakt. “Voor mij was dat een voorwaarde. Ik wil zelf ijs maken en dat is op een andere plek niet handig. Bovendien is het leuk voor klanten dat ze kunnen zien dat het hier wordt gemaakt. En ik vind het belangrijk dat ik kan zien of ik bijvoorbeeld moet bijspringen of dat iets moet worden aangevuld. Eigenlijk is juist de combinatie van het maken en verkopen van ijs wat het zo leuk maakt.”
Spaanse zomer
En ze kan alle smaken zelf bepalen. Al zijn er een paar waar ze natuurlijk niet onderuit kan. “Aardbei, mango, citroen, vanille en chocola bijvoorbeeld. Ik kan op mijn kop gaan staan en andere smaken neerzetten, maar dit is wat verkoopt.” Dat wil niet zeggen dat er geen bijzondere smaken tussen zitten, integendeel. “Ik vind het leuk om creatief bezig te zijn, om smaken te verzinnen. Die zijn ook het leukst om te maken. Vorige zomer bijvoorbeeld was het weer niet zo best en ik miste de zon. Denkend aan Spanje bedacht ik om sinaasappel met noten te combineren en noemde het de Spaanse Zomer. Die viel goed in de smaak”, zegt ze trots. Toch is niet alles een even groot succes. “Laatst had ik dropijs gemaakt. De smaak was goed, maar in een ijsje voor de meesten te heftig, dus die maak ik niet snel nog een keer.”
Anneloes haalt de kap van de ijsmachine en kijkt hoe een wokkelvormig mes door het ijs beweegt. “Hoor je het suizende geluid? Het is bijna klaar.” Dan loopt ze terug naar de andere ijsmachine, zet een bak eronder, opent het deurtje en donkergeel mango-ijs stroomt de bak in. Met een spatel verdeelt ze het, sluit weer het deurtje en zet het in een shockvriezer ter grootte van een commode. “Hierin is het tussen de min 35 en min 40 graden, daarmee versnel je de bevriezing en voorkom je grote ijskristallen in het ijs. Na een minuut of tien gaat het in de grote vriezer tot we het nodig hebben.”
Zin in een ijsje
De machine in de winkel is nu ook klaar. Als laatste voegt Anneloes de in rum gewelde rozijnen toe aan het malaga-ijs, laat de machine nog een paar tellen draaien en schept vervolgens met een enorme spatel ijs eruit. “Dat is veel ijs!” roept een jongetje verwonderd als Anneloes het ijs voor zijn ogen in een lege bak spatelt. “Rene leert nu ook hoe ijs te maken, al is hij meer bezig met hoe we de salon kunnen laten groeien. Ik ben van het nu en houd ervan om alle ballen in de lucht te houden. Dat is fijn, want we vullen elkaar daardoor goed aan.” Van de zesentwintig bakken ijs die Anneloes deze dag wil maken, zijn nu ruim drie gedaan. “Ik ben nog wel even bezig”, lacht ze, terwijl ze de grote ijsmachine spoelt. Lang zal het ijs niet in de vriezer staan. Buiten schijnt de zon en er staat een lange rij van mensen die wel zin hebben in een ijsje.
Dit verhaal is gepubliceerd in Houtens Nieuws als onderdeel van de serie: Een dag als…