“Minder medicijnen door behandeling”
“Hoe gaat het met je?” Osteopaat Mira Schumacher kijkt naar de vrouw die tegenover haar zit. “Het gaat vrij goed”, antwoordt ze. “Ik kom vier keer per jaar bij de osteopaat”, legt ze uit. “Ik heb last van hoofdpijn en migraine en de behandelingen van Mira werken voor mij preventief waardoor ik minder medicijnen hoef te slikken. Ik heb nog wel last van hoofdpijn, maar met de behandelingen een stuk minder. ”
Zodra de vrouw op de behandelbank zit, legt Mira haar handen op de schouders. “Als eerste voel ik waar spanningen en blokkades zitten. Dan weet ik waar ik vandaag aan ga werken.” Ze voelt bij de schouderbladen en langs de wervelkolom. “Hier bij je schouder voel ik wat spanning en ook bij je onderrug.” De vrouw bevestigt dat dat inderdaad wat gevoelige plekken zijn. “Dan gaan we beginnen. Ga maar op je buik liggen”, zegt Mira.
Dankbare clientjes
“Als osteopaat behandel je clienten met je handen”, vertelt Mira. “De lichamelijke klachten die ik behandel zijn heel breed. Van rugpijn, bekkenpijn en hoofdpijn tot spanningsgerelateerde klachten.” Ook behandelt ze veel pasgeboren baby’s met bijvoorbeeld onrust of een voorkeurshouding. “Dat is wel anders. De ouders vertellen het verhaal, maar je behandelt de baby. Toch zijn dat hele dankbare clientjes. Je merkt al heel snel verschil en vaak zie ik ze ook maar twee of drie keer.”
Andere technieken
Het fijnst vindt Mira de variatie in de patienten. “Het is heel leuk om met baby’s te werken. Maar met volwassenen heb ik eerder uitgebreidere trajecten en bouw je weer een band op. Dus klein en groot, ik wil het graag allebei doen.” Lang niet iedereen weet wat osteopathie is en het wordt nog wel eens vergeleken met fysiotherapie. “Het klopt dat fysiotherapeuten vaak dezelfde soort klachten behandelen als een osteopaat, maar de technieken zijn anders. Pijn is soms de reactie op een oorzaak die elders ligt. Denk bijvoorbeeld aan een ziekte, een eerdere blessure of operatie. Ik kijk dus naar een keten van spanningen en werk aan gewrichten en spieren, en ook aan de doorbloeding en het zenuwstelsel. Ik kijk meer naar het gehele lichaam en neem dus buik, hoofd en borstkas mee.” De twee beroepen kunnen volgens haar dan ook prima naast elkaar bestaan en zelfs elkaar aanvullen.
Meer effect
Osteopathie valt onder alternatieve geneeswijzen en niet onder de reguliere zorg. Nog niet, want mogelijk komt er ook voor deze beroepsgroep een BIG-registratie (Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg). Erkenning zou fijn zijn, maar ook zonder kiest Mira volmondig voor osteopathie. “Wat wij doen is minder makkelijk meetbaar, maar de behandeling is concreet. Door te kijken naar de achterliggende oorzaak, heeft een behandeling meer effect. Ik denk ook dat clienten anders niet zouden terugkomen.”
Rust en ruimte
Wat Mira ook belangrijk vindt, is dat osteopathie meer diepgang heeft. “Behandelingen zijn langer. Er is meer rust en ruimte voor de client.” Dat merkt ze ook aan de verhalen die ze te horen krijgt. “Veel klachten zijn stressgerelateerd. Die spanning komt ergens vandaan en soms is de oorzaak heel heftig. Tegelijk is het fijn dat ik de tijd heb voor mensen en ze hun verhaal kwijt kunnen. Ik ben natuurlijk geen psycholoog, maar biedt wel een luisterend oor. En clienten hebben verschillende behoeftes. Met de één heb ik een gesprek en de ander behandel ik in stilte. Allebei is goed.”
Afwisselend
Als laatste behandelt Mira de nek van de vrouw. Je zou verwachten dat als ze zoveel met haar handen werkt, ze daar last van heeft, maar op die vraag schudt ze haar hoofd. “Nee hoor”, lacht ze. “Je zou het niet zeggen, maar mijn werk is heel afwisselend. Er zijn veel verschillende grepen en handelingen, dus ik heb nergens last van. Sterker nog, ik zou niet een hele dag willen zitten.” De behandeling zit erop en tevreden gaat de vrouw staan. “Nu gaat het goed, morgen ben ik een beetje moe”, zegt ze terwijl ze haar schoenen strikt. “Dan voel ik dat er wat gebeurd is in mijn lijf. Alsof de boel weer geactiveerd is.” Ze staat op en tevreden loopt ze de deur uit. “Bedankt en tot over drie maanden.”
Dit verhaal is gepubliceerd in Houtens Nieuws als onderdeel van de serie: Een dag als…