‘Eigenlijk waren wij op zoek naar een huis in Utrecht, maar onze kinderen wilden naar Houten.’ Katy Darnell, haar man Rob en hun drie tieners wonen nu anderhalf jaar in de Campen. Zelf waren Katy en Rob ronduit verbaasd dat hun kinderen, nadat ze een woning in Houten hadden bezichtigd, graag hier wilden wonen. Ze hadden gedacht dat het hier te rustig zou zijn, maar ze ontdekten dat na Amsterdam dit precies was wat de kinderen nodig hadden.
‘Eerlijk gezegd waren we Amsterdam na veertien jaar zat. In de loop van de jaren veranderde de buurt. Er kwam meer overlast, de politie liep vaker door de wijk. Terugkijkend denk ik dat juist daarom Houten de kinderen zo aansprak. Het is groen en veiliger.’ Wat Katy heel erg fijn vindt is dat Houten de kinderen onafhankelijk maakt. ‘Alle drie zitten ze op de middelbare school, maar fietsen in Houten is echt anders dan in Amsterdam. Rob knikt, ‘in Amsterdam waren ze vooral thuis,’ vult hij aan. ‘Hier gaan ze even naar de winkel, even naar het Rond, ze gaan er gewoon meer op uit.’
Banenenbrood
‘Het is hier meer Nederlands dan Amsterdam. Ik moest dat ook vaak uitleggen aan mijn familie,’ vertelt Katy die samen met haar man oorspronkelijk uit de Verenigde Staten komt. ‘Amsterdam is echt anders dan de rest van Nederland, de cultuur is anders. Mensen zijn meer op zichzelf, er is meer afstand. Toen we hier kwamen wonen kwamen de buren zelfgebakken bananenbrood brengen om ons welkom te heten.’ Dat is precies hoe Katy en Rob Houten ervaren. ‘Mensen zoeken meer contact. We zijn in coronatijd hier komen wonen en hebben geen familie om op terug te vallen. Toch hebben we heel snel een netwerk opgebouwd. Eigenlijk heb ik het gevoel dat ik nu pas Nederland goed leer kennen.’
Proef!
We zitten in ‘Proef!, De woonkamer van Houten’ pal naast het station. Het pop up ontmoetingscentrum is sinds november open. Via kerk De Lichtboog zijn Rob en Katy hier als vrijwilligers aan de slag gegaan. ‘Dit is zo’n leuke plek. Iedereen mag binnenlopen voor een praatje of een kopje koffie. Zeker in deze tijd is daar veel behoefte aan.’ Terwijl we praten komt een groepje jongeren binnen. Katy glimlacht, ‘ook jongeren komen bij ons hun verhaal vertellen. Dat hebben ze nodig, denk ik dan en ik hoop ze aandacht en verbinding te kunnen bieden.’
Terug naar Nederland
Op de vraag of ze terug willen naar Amsterdam komt een overduidelijke ‘nee’. Of ze uiteindelijk terug willen naar de Verenigde Staten, weet ze nog niet. ‘We waren afgelopen zomer in de Verenigde Staten en ik was even bang dat ik niet meer terug naar Houten zou willen, maar aan het einde van de vakantie wilde ik dat juist heel graag. En ik niet alleen, ook Rob en de kinderen wilden terug.’ Zolang de kinderen nog op de middelbare school zitten, blijven ze in Houten. ‘Daarna zien we wel,’ zegt Katy lachend. Samen lopen we naar buiten. Ze pakt haar fiets en stapt op. Vrolijk zwaait ze nog een keer terwijl ik haar nakijk als ze naar huis fietst.
Dit verhaal is gepubliceerd in Houtens Nieuws als onderdeel van de serie: Nieuw in Houten.
