“Het is hier elke dag Sinterklaas.”
Het is even rustig bij de Ecokring in Houten, maar de verschillende dozen en tassen op en bij een tafel voor het magazijn, verraden dat er deze ochtend al wat mensen spullen hebben afgegeven. Elke dinsdag is het aan Gonnie van Zijl en haar zus Reina Steenbeek de schone taak om alle spullen te sorteren. “Er komt van alles binnen”, vertelt Reina. Uit een boodschappentas tovert ze zichtbaar verrast een bh tevoorschijn met het prijskaartje er nog aan. “Kijk, dit krijgen wij dus ook”, zegt ze met een veelbetekenende blik.
“Vanmorgen stond het helemaal vol tot aan de deur”, zegt Gonnie. Niet dat ze er echt van opkijkt. In de afgelopen zeven jaar dat ze dit vrijwilligerswerk doet is het een onophoudelijke stroom van goederen. “We krijgen soms echt hele mooie spullen binnen, maar er zijn ook mensen die alle spullen vanuit een kast zo in een doos schuiven”, vertelt Reina. “Vanmorgen nog, een pot vol met koffie,” vult haar zus aan, “we zijn alleen soms zo druk, we kunnen niet alles gelijk controleren. Mensen zetten dan een doos of tas neer en zijn weer vertrokken.”
Weggooimaatschappij
Als we een rondje door het magazijn maken, krijg je niet het idee dat hier elke twee maanden een vrachtwagen vol bruikbare spullen richting afwisselend Estland en Bulgarije vertrekt. Er staan dozen met spullen die al zijn uitgezocht, maar er ligt ook genoeg dat nog bekeken moet worden. Wat verderop liggen dvd’s en boeken in rijtjes opgestapeld. In een hoek steekt een deur uit naast een matras, er ligt een half opgerolde tapijt, een tent en winkelwagentjes. “Soms denk ik stopt het ooit? We leven in een weggooimaatschappij. We kopen zo gemakkelijk nieuwe spullen”, zegt Gonnie.
Achter ons stopt een auto en een oudere man stapt uit. Hij pakt een tas van de achterbank en geeft die aan Gonnie. “Allemaal kleding. De prijskaartjes zitten er nog aan.” Er volgt nog een doos met bekers en speelgoed. “Ik knikker niet meer”, grapt hij. “Deze spullen zien er goed uit en zijn schoon”, vertelt Gonnie. “Dit is leuk uitpakken, maar soms is het echt vies.” Verbazing over wat mensen afgeven is er ook. “We hebben wel eens een beschimmelde kinderwagen gehad.” Reina begint te lachen. “Soms komen er echt rare dingen binnen waar we met z’n allen vol verbazing naar kijken en lol om hebben. Dat we een leuke groep collega’s zijn, maakt het werk extra leuk.”
Sinterklaas
Zelf staan de zussen door dit werk anders in het leven. Als ze iets nodig hebben, gaan ze eerst in de kringloopwinkel kijken of er iets tussen zit. “Ik zocht laatst feestkleding en hier heeft alles een goede prijs”, zegt Gonnie. “Er is nog zoveel moois dat een tweede leven kan krijgen. Kom eerst eens hier kijken in plaats van in die winkels met al dat spul uit China, denk ik dan.” Reina knikt bevestigend. “Het is hier elke dag sinterklaas. Ons werk is uitpakken. Soms staat er een mooie doos en dan zeg ik tegen Gonnie: kom we gaan schatgraven.”
Dit verhaal is gepubliceerd in Houtens Nieuws als onderdeel van de serie: Een dag als…
