Een dag als… pakketbezorger

pakketbezorger

Als je lacht, krijg je dat terug

De achterdeur van het busje gaat open en pakketbezorger Mansour Abdel zoekt even tussen alle poststukken. Dan reikt hij ver in het busje en verschijnt een tel later met een groot pak. “Voor nummer 38”, zegt hij. Mansour loopt naar het huis, belt aan en met een grote glimlach overhandigt hij het pakketje aan de bewoner. “Een fijne dag!”

Al veertien jaar bezorgt Mansour pakketjes en sinds ruim drie jaar doet hij dat in Houten bij een servicepartner van DHL. “Ik woon zelf in Utrecht, maar daar zou ik niet willen bezorgen”, zegt hij stellig. “Ik vind veel mensen in Houten gezelliger.” Dat ligt voor een deel ook aan Mansour. Overal staat hij met een grote glimlach voor de deur. “Het is een win-winsituatie”, zegt hij. “De mensen zijn blij met hun pakketje en als ik lach, en dus geen gedoe heb, ben ik sneller thuis.”

Uitdaging

“In het begin moest ik nog wel eens wennen”, vertelt hij. “Zo deed de deurbel van een klant het niet. Maar ik zag dat de bewoner thuis was, dus ik tikte op het raam. Was de klant daar boos over. Iets later deed opnieuw een bel het niet. Dus stopte ik een kaartje in de bus, dat het pakketje bij de buren lag. Is die bewoner niet blij dat ik niet op het raam had geklopt.” Mansour schudt zijn hoofd. “Je doet het niet snel goed.” Inmiddels laat hij zich niet meer gek maken. “Er was een vrouw die altijd chagrijnig was, maar ik bleef elk pakketje met een glimlach aanbieden en nu doet ze aardig tegen mij. Kijk, dat zie ik dan als een uitdaging.”

Eventjes geduld

Met twee pakjes in zijn hand loopt Mansour naar het volgende adres. Op het raam naast de deur hangt een briefje: Beste bezorger, svp heel eventjes geduld. Ik kom er snel aan (ik werk namelijk boven) Alvast bedankt! “Van hem weet ik dat, maar mensen hangen wel vaker een briefje op. Bijvoorbeeld om het pakketje ergens neer te leggen, al hebben ze dat ook in de app aangegeven.” Niet veel later gaat de deur open en worden de pakjes dankbaar in ontvangst genomen. “Je moet gewoon met mensen kunnen omgaan”, zegt Mansour. “Als mensen geen pakketje voor de buren willen aannemen, dan verwachten ze dat ik boos word, maar het maakt mij niet uit. Dus blijf ik ook dan vriendelijk lachen.”

Als pakketbezorger heeft Mansour aan den lijve ondervonden dat het aantal pakketjes de afgelopen jaren flink is toegenomen. “Zeker sinds de uitbraak van corona. Het is gek om te zeggen, maar mijn werk is sinds de pandemie een stuk gezelliger. Vroeger waren weinig mensen thuis. Dat is nu wel anders.” Zo krijgt hij nog wel eens koffie aangeboden, een blikje cola of een flesje water. “Alleen met de kerstperiode heb ik geen tijd. Dan bezorg ik wel drie keer zoveel pakketjes.” Niet iedereen is daar blind voor. Hij krijgt nog wel eens een fooi toegestopt. “En soms ligt mijn auto vol met chocola”, lacht Mansour.

100%

Al voor de auto stilstaat zwaait een voordeur open en staat er een vrouw in de opening. “Hij doet het heel goed”, vertelt ze. “Altijd op tijd. Ik ben heel blij met hem, 100%”, zegt ze terwijl ze het pakje aanneemt. Het valt op dat vrijwel alle klanten heel vriendelijk op Mansour reageren. “Je bent een spiegel. Als je lacht, krijg je dat terug. Ik kan wel ruzie maken, maar morgen sta ik er weer.”

“Het leuke is dat ik de mensen en de straten ken. En ze kennen mij. Als ik iemand zie, dan weet ik waar die persoon woont en als die om een pakketje vraagt, geef ik dat met een gerust hart af.” Je zou zeggen dat er weinig contact is met collega’s, maar Mansour heeft bij DHL inmiddels twee goede vrienden opgedaan. “We dagen elkaar elke dag uit. Hoeveel pakketjes heb jij? Wie is het snelst? Dat maakt het werk leuk.”

Warme douche

Je zult Mansour dan ook niet snel kunnen betrappen op klagen. Of hij nu één of tien uur moet werken. Veel of weinig pakketjes heeft, werk is werk. Toch kan hij wel een minpunt van zijn werk opnoemen: regen. “Dan zijn zelfs mijn sokken doorweekt. De jassen van DHL zijn goed, maar als ik thuiskom neem ik wel een warme douche”, lacht hij.

De bus is leeg en het laatste pakketje is afgegeven en dus kan Mansour naar het depot om de volgende lading pakketjes op te halen. Lachend zwaait hij nog even waarna hij zijn gele auto behendig weer de weg opdraait.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *